اختلال علایم جسمانی - اختلال ساختگی

اختلال علایم جسمانی - اختلال ساختگی

اختلال علایم جسمانی مبتلایان به اختلال علایم جسمی به طور معمول علایم جسمی شایع و متعددی مانند درد موضعی، احساس خستگی، .... را دارند که بیماری جدی نبوده ولی برای فرد دارای اختلال ناراحت کننده می باشد . رنج فرد چه از نظر پزشکی قابل توضیح باشد یا نباشد واقعی است. اختلال علایم جسمی معمولا همراه یک بیماری طبی واقعی می باشد

مبتلایان به این اختلال علایم جسمانی خود را تهدید کننده، پر خطر یا مشکل ساز دانسته و معمولا سلامتی خود را در بدترین شرایط می دانند. در اغلب موارد مراقبت های پزشکی به ندرت موجب تسکین دغدغه های بیمار می گردد و در نتیجه فرد ممکن است به دنبال درمان توسط پزشکان متعدد برای همان علایم باشد.

اختلال ساختگی فرد مبتلا به این اختلال به صورت نهانی اقداماتی برای نمایش غیر واقعی و ایجاد علایم و نشانه های بیماراست فردی که دچار یک بیماری است با روش های مختلف فریب کاری، سعی می نماید مسئله را از آن چه که واقعا هست بزرگتر نشان دهد. مبتلایان به این اختلال، برای مثال به دروغ دوره هایی از علایم نورولوژیک مانند تشنج؛ سرگیجه یا فراموشی را گزارش کنند، دستکاری در تست های آزمایشگاهی مانند اضافه کردن خون به ادرار برای ادعای دروغین یک بیماری. از سایر اقدامات افراد مبتلا به این اختلال است.

علیرغم وجود علایم بیماری طبی در هر دو گروه، در اختلال علایم جسمی، توجه زیاد و جستجوی درمان برای نگرانی های طبی وجود دارد ولی شواهدی که نشان دهد فرد اطلاعات کاذب است یا رفتاری فریب آمیز دارد وجود ندارد. در صورتی که در اختلال ساختگی فرد با دادن اطلاعات کاذب و رفتار فریب کارانه، علایم جسمانی را از آن چه هستند برجسته تر می سازد. به عبارتی در اختلال علایم جسمی، فرد مشکل خود را بزرگتر از آنچه هست می بیند، ولی در اختلال ساختگی، فرد با استفاده از روش های مختلف مشکل خود را بزرگتر از آن چه هست نشان می دهد.