اختلال شخصیت خودشیفتگی

اختلال شخصیت خودشیفتگی افراد مبتلا به این اختلال طور کلی معتقدند که جهان حول محور آنها می گردد. شامل رفتار متکبرانه، به دور از همدردی برای افراد دیگر و تحسین خود که همه این رفتار ها به طور مداوم در محل کار و در روابط با دیگران آشکار است. این افراد غالبا از خود راضی، خود محور می باشند. اختلالات شخصیتی مرتبط با اختلال شخصیت خود شیفتگی عبارتند از : اختلال شخصیت ضد اجتماعی، مرزی، نمایشی. خودشیفتگی یک نسخه ضعیف تر اختلال شخصیت خودشیفتگی است. خودشیفتگی شامل گستاخی، خودخواهی، انگیزه قدرت، و غرور است. یک فرد خود شیفته عزت نفس کاذب بالایی دارد. نشانه های اختلال واکنش شدید و تکانشی به انتقاد استفاده از دیگران برای رسیدن به اهداف خود توصیفات اغراق آمیز از توانایی های خود اغراق دستاوردها و استعدادهای سرگرم توهمات غیر واقعی در مورد موفقیت، قدرت، زیبایی، هوش و یا عشق دیگران به او انتظار بی دلیل از درمان مطلوب نیاز به توجه مداوم و تقویت مثبت از دیگران حسادت زیاد فاقد همدلی با دیگران وسواس در منافع شخصی به دنبال اهداف خودخواهانه همچنین، افراد خود شیفته معمولاً در نگاه اول از لحاظ جسمی جذاب هستند، اما در بلند مدت افرادی ملال انگیزاند به خصوص در روابط اجتماعی بلند مدت. به طور متوسط، در سن 30 سالگی این بیماری ظاهر می شود. دلایل اختلال شخصیت خودشیفتگی

علل هنوز به خوبی شناخته نشده است. حدود پنجاه درصد ژن نقش مهمی ایفا می کند اما محیط نیز می تواند در بروز این بیماری دخیل باشد. فرضیه مربوط به این اختلال عبارتند از: صفات ارثی خودشیفتگی در بخشی به دلیل انتخاب طبیعی برای تمایلات جنسی بی قاعده پدید آمده است. برخی از افراد به دلیل صفاتی چون جذابیت ظاهری که ارثی است احساس برتری می کنند عوامل فرهنگی ممکن است در مورد کیفیت خودشیفتگی موثر باشد.

درمان اختلال شخصیت خودشیفتگی نارسیسیسم روان درمانی اختلال شخصیت خود شیفته بی‌‌‌نهایت مشکل است. زیرا افرادخودشیفته غالباً برای درمان مراجعه نمی کنند. و نمی پذیرند که بیمار هستند.آنان خود را برتر از همه می دانند. با این حال، این افراد طی گروه درمانی می توانند یاد بگیرند که همدلی بیشتری نسبت به دیگران داشته باشند، و این باعث می شود که سطح خودشیفتگی تا حدودی کاهش یابد.استفاده ازدارو درمانی همراه با روان درمانی میتواند مفید باشد.